Od kilkunastu lat prowadzi badania przede wszystkim w obszarze prawa cywilnego materialnego. W swych pracach szeroko wykorzystuje osiągnięcia współczesnej filozofii analitycznej, logiki, semiotyki i teorii prawa, przede wszystkim w ujęciu tzw. szkoły poznańskiej. Niektóre z jego prac należą po prostu do logiki (próba analizy tzw. kwadratu modalnego), semiotyki (próba uszczegółowienia Ch. Morrisa definicji znaku, spopularyzowanej przez Z. Ziembińskiego w znanej każdemu prawnikowi “Logice praktycznej”) czy, zwłaszcza, teorii prawa (krytyka elementów M. Zielińskiego koncepcji derywacyjnej wykładni).